بررسی احتمال تسلط روباتها بر فضا/ روباتها جایگزین فضانوردان می شوند

به گزارش خبرگزاری مهر، شاید روباتهای شبه انسانی توانایی بیشتری در اکتشافات اعماق فضا داشته باشند، اما همزمان با آماده شدن ناسا برای آغاز آخرین ماموریت شاتل اندیور که بارها و بارها به تاخیر افتاده است و در پی آن آخرین پرواز شاتلهای ناسا که به عهده شاتل آتلانتیس خواهد بود، متخصصان فضایی در حال بررسی این نکته هستند که آیا ناسا باید درباره ماموریتهای آینده خود تجدید نظر کرده و ساختار آنها را تغییر دهد؟ آیا ماموریتهای آینده فضایی باید توسط روباتهای خودکار که از زمین تحت کنترل هستند انجام بگیرند؟

یکی از پیشرفته ترین روباتهای شبه انسانی که تا کنون ساخته شده است، هم اکنون یکی از سرنشینان ایستگاه فضایی بین المللی به شمار رفته و در انتظار دستورالعملهای جدید و چراغ سبز از جانب ناسا است. اما "روبونات 2" که به همراه شاتل دیسکاوری به ایستگاه فضایی بین المللی سفر کرده است هنوز کامل نیست زیرا بدن این روبات تنها بالاتنه است.

به گفته "مارتی لین" مدیر پروژه جنرال موتورز که ساخت این روبات را به عهده داشته است، آماده شدن یک فضانورد برای انجام یک راهپیمایی فضایی ساعتها زمان صرف می کند، در حالیکه یک روبات می تواند به سرعت از ایستگاه خارج شده و کارش را آغاز کند از این رو مهندسان این شرکت در تلاشند روبونات را تا اندازه ای تکامل دهند که روزی بتواند به صورت مستقل از ایستگاه خارج شده و ماموریتهای مختلفی را به انجام برساند.

تصمیم ناسا برای ارسال روباتهای فضانورد به فضا

شاید برنامه "انسان در فضا"ی ناسا در پی پایان یافتن برنامه شاتلهای این سازمان با نقصان مواجه شود، اما برنامه "روباتها در فضا"ی ناسا هنوز پابرجا است و می تواند به زودی جایگاه واقعی خود را در میان برنامه های ناسا بیابد.

از این رو مهندسان در مرکز تکنیکی جنرال موتورز در میشیگان در حال ساخت هوش مصنوعی و آماده سازی روبونات 2 برای ماموریتهای آینده فضایی هستند. این روباتها می توانند به راحتی اجسام را در دست گرفته و انگشتان خود را آزادانه حرکت دهند. زمانی که انگشت دست بر خلاف مسیر حرکت روبات به بدنه آن فشار داده شود، روبات فشار را احساس کرده و از حرکت باز می ایستد.

روبونات 2 از چالاکی باورنکردنی برخوردار است، می تواند دستهای خود را در 12 جهت مختلف حرکت دهد، بازو و مچ دستهایش را در هفت جهت مختلف تاب بدهد و برای انجام این حرکات از 54 موتور مجزا استفاده می کند. هر یک از بازوها از سلولهای لمس کننده ای برخوردارند که می توانند وزن و فشار را احساس کنند.

قدم بعدی برای تکامل دادن روبونات 2، آموزش دادن انجام کارهای انسانی به روبات است، کارهایی از قبیل استریل کردن دستگیره ها در ایستگاه فضایی، کاری که معمولا فضانوردان از آنجام آن فراری اند.

انسان نماها در فضا؟

فواید استفاده از روباتهای انسان نما در فضا آشکار است، اما ناسا معتقد است این فضانوردان مکانیکی در قبال انسانهاهمواره رتبه دوم را خواهند داشت و وظیفه آنها تنها بهبود دادن روند ماموریتهای اکتشافات فضایی است. هرگز نمی توان روباتها را به طور کامل جایگزین انسانها کرد یا تجربیات انسانی را با آزمایشهای رایانه ای جایگزین کرد زیرا هنوز توانایی انسانها در استفاده از ابزارها برای انجام اکتشافات موثرتر بسیار بیشتر است.

"لری ماتیس" از محققان لابراتوار JPL ناسا می گوید تا زمانی که روباتها بتوانند به سطحی از خودآگاهی برسند تا قدرت انجام اکتشافات فضایی بدون نیاز به دخالت انسانها را به دست بیاورند، زمان بسیار طولانی باقی مانده است. ماشینها هنوز قدرت کافی برای تصمیم گیری های مهم علمی را به دست نیاورده اند. محدودیتهای تکنیکی نیز از سویی دیگر زمان استفاده از چنین روباتهایی را به تاخیر می اندازد، پیش از آنکه انسان بتواند روبات خودکاری را برای یافتن حیات فرازمینی و سیاره های جدید به فضا ارسال کند، به پیشرفت بزرگتری در زمینه فناوری حسگرها و باتری ها نیازمند خواهد بود.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، فراتر از همه، روباتها برای همیشه در اکتشافات فضایی از کمبودی بزرگ برخوردار خواهند بود: ابتکار و تخیل. آنها تنها کارهایی را انجام خواهند داد که از قبل در برنامه آنها نوشته شده باشد، از این رو در حال حاضر روباتها تنها بر روی انجام کارهایی متمرکز شده اند که انسانها اشتیاقی به انجام دادن آنها ندارند.